Όλοι οι γονείς θέλουμε να προσφέρουμε στο παιδί μας, όλα όσα χρειάζεται για να γίνει ένας ευτυχισμένος ενήλικας αλλά και ένα χρήσιμο μέλος της αυριανής κοινωνίας. Πώς μπορούμε όμως να το πετύχουμε;
Παρακάτω, ακολουθούν δέκα χρυσοί κανόνες (συμβουλές) του Αμερικανού καθηγητή Παιδιατρικής και Ψυχολογίας Berry Brazelton, για να γίνουμε καλύτεροι γονείς:
1) Πρέπει να ακούμε περισσότερο και να μιλάμε λιγότερο
Είναι πολύ εύκολο να κουράσουμε ένα παιδί με πολλές πληροφορίες που μπορεί ακόμα και να μην καταλαβαίνει. Καλό θα ήταν να αποφεύγουμε τα κηρύγματα και να δείχνουμε προσοχή στις ανησυχίες του. Είναι πολύ σημαντικό να σεβόμαστε ό,τι τα παιδιά γνωρίζουν και τα όρια των γνώσεών τους.
2) Δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς
Σταματήστε να ελπίζετε ότι θα κάνετε τα πάντα τέλεια. Τέλειοι γονείς δεν υπάρχουν, για αυτό φροντίστε να μαθαίνετε από τα λάθη σας. Σπάνια, τα παιδιά θα σας ανταμείψουν για τις επιτυχίες σας. Αντίθετα, θα φροντίζουν να σας υπενθυμίζουν-σχεδόν πάντα- τις αποτυχίες σας.
3) Πείτε ναι στις παραδόσεις
Οι οικογενειακές συνήθειες και παραδόσεις είναι πολύ σημαντικές για τα παιδιά. Αδράξτε ευκαιρίες για συνεύρεση μαζί τους, στο πρωινό ή το μεσημεριανό. Χαρείτε τις γιορτές με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Ζωγραφίστε, φτιάξτε κατασκευές, π.χ. στολίδια για το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Επιδιώξτε τις συναντήσεις με τους παππούδες και τις γιαγιάδες, ενισχύουν τα οικογενειακά «ήθη και έθιμα».
4) Η πειθαρχία είναι σημαντική
Η πειθαρχία είναι το δεύτερο σημαντικό πράγμα μετά την αγάπη. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν τα όριά τους. Σε καμία περίπτωση η πειθαρχία δεν είναι συνώνυμο της τιμωρίας. Αντίθετα αποτελεί ένα είδος διδασκαλίας και έναν τρόπο εκδήλωσης της αγάπης σας απέναντί τους.
5) Ψάξτε τις αιτίες της συμπεριφοράς του
Μάθετε να ξεχωρίζετε τις πραγματικές αιτίες που κρύβονται πίσω από τη συμπεριφορά του παιδιού σας και μη μένετε στις επιφανειακές αντιδράσεις. Τα πάντα έχουν μια αιτία. Εναρμονιστείτε με το παιδί σας!
6) Μη σπαταλάτε ενέργεια για ασήμαντα πράγματα!
Η παραμικρή αταξία δεν πρέπει να γίνεται θέμα. Αντίθετα, θα πρέπει να κάνετε θέμα, όταν ένα παιδί όντως παραβιάζει τα όρια. Πολλές φορές γίνονται μάχες για πράγματα που πρέπει να αποφασίζει το παιδί. Όπως για παράδειγμα το «πόσο θα φάει». Ξεκαθαρίστε ποιες συμπεριφορές θεωρείτε απαράδεκτες (πχ παιχνίδια με σπίρτα).
7) Προσπαθήστε να είστε δίπλα τους!
Ο σεβασμός στις ανάγκες ενός παιδιού είναι πολύ σημαντικός. Όταν σας ρωτά κάτι, στρέψτε την προσοχή σας πάνω του. Σταθείτε δίπλα του σε προβλήματα που αντιμετωπίζει. Όταν είναι στενοχωρημένο, ρωτήστε το τι έχει, μιλήστε του, δείξτε του πόσο συμμερίζεστε το πρόβλημά του.
8) Παρατηρήστε το παιδί σας
Μη σταματήσετε ποτέ να παρατηρείτε τα μη λεκτικά μηνύματα του παιδιού σας. Μάθετε να παρατηρείτε τη συμπεριφορά του. Παρακολουθήστε τις ενδείξεις. Ένα άτονο πρόσωπο, το απόμακρο βλέμμα, οι σκυφτοί ώμοι είναι σημάδια ενός μηνύματος... (Όχι, δεν θέλω!).
9) Τα παιδιά κάνουν ό,τι κάνετε
Εάν πείτε στο παιδί σας να μη μιλά άσχημα και εσείς σε ένα δευτερόλεπτο αρχίσετε να βρίζετε... το παιδί θα κάνει ακριβώς αυτό που κάνετε.
Με λίγα λόγια το παιδί θυμάται τη συμπεριφορά και όχι τα λόγια σας. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να του δείχνετε πότε αυτοσυγκρατείστε... Είστε για παράδειγμα στο αυτοκίνητο, και αντί να βρίσετε τον οδηγό που πάει να σας προσπεράσει πάνω στη στροφή, του λέτε «Θύμωσα πολύ με αυτόν τον οδηγό, αλλά θα ήταν κακό και επικίνδυνο ενώ οδηγώ να φωνάζω».
10) Ανάγκη του να ανήκουν κάπου
Σε μια εποχή που διαφορετικοί λαοί με διαφορετικές νοοτροπίες καλούνται να συνυπάρξουν, είναι πολύ καλό για τα παιδιά να νιώθουν περήφανα, για την κουλτούρα, την εθνικότητα και την καταγωγή τους.
http://zouzounia-yiota.blogspot.com/2009/09/blog-post_4176.html
Μοιραστείτε
0 σχόλια
Δημοσίευση σχολίου