Για την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2010, η είδηση στην πασαρέλα δεν προέρχεται από έναν σχεδιαστή μόδας. Το φαβορί της νέας σεζόν δεν θα είναι ένα στυλ μαγιό, ένα καφτάνι ή μία και μοναδική απόχρωση. Το καινούργιο στοιχείο για τους επόμενους έξι μήνες στον κόσμο της μόδας θα είναι η επιστροφή του έντονου μακιγιάζ.
Οι άντρες μπορεί να μην το είχαν προσέξει, ειδικά εάν ζουν σε μέρη όπου οι γυναίκες μακιγιάρονται σαν να πρόκειται να παρουσιάσουν τηλεοπτική εκπομπή... Για τις υπόλοιπες κυρίες του πλανήτη, το μεϊκάπ είναι μια καθημερινή διαδικασία, που «χτίζεται» με μερικά βασικά εργαλεία - μια υγρή ή ματ βάση, λίγο ρουζ, μάσκαρα, μπορεί και μολύβι για το περίγραμμα των ματιών, λιπγκλός ή κραγιόν για τις πιο τολμηρές.
Τώρα όμως, αν κρίνουμε από τα πρώτα εξώφυλλα, τα μηνύματα της πασαρέλας...
και όλα όσα θα ακολουθήσουν, ο φεμινισμός είναι απολύτως ντεμοντέ. Τα πρόσωπά μας θα λειτουργήσουν σαν λευκός καμβάς, που βάφεται και γίνεται αγνώριστος.
Αυτή η μεταμόρφωση μπορεί να γίνει με ένα κατακόκκινο κραγιόν, με σκιές στα χρώματα του ουράνιου τόξου ή με ψεύτικες βλεφαρίδες, ακόμη και extensions - μια τάση που φοριέται και θα φορεθεί πολύ. Και αν νομίζαμε ότι όλες αυτές τις υπερβολές τις βλέπαμε μέχρι σήμερα αποκλειστικά σχεδόν στις επιδείξεις που σκηνοθετούσε ο Τζον Γκαλιάνο για τον οίκο Ντιόρ, θα πρέπει να αλλάξουμε φιλοσοφία και να αρχίσουμε να κάνουμε προσωπικά μαθήματα μακιγιάζ μπροστά στον καθρέφτη, διαγράφοντας όλα όσα είχαμε μάθει στο παρελθόν και νομίζαμε πως μας πηγαίνoυν.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι να προκαλέσουμε τους γύρω μας, πάντα με την καλή έννοια, να τολμήσουμε χρυσαφένιες αποχρώσεις στα βλέφαρα, φυσικά μόνο με την προϋπόθεση ότι θα τις υποστηρίξουμε κιόλας. Ειδικά στη δεκαετία του '90, οι γυναίκες είχαμε νιώσει πιο απελευθερωμένες, ότι ήταν αποδεκτό να κυκλοφορούμε ακόμη και άβαφες, από το πρωί ώς το βράδυ. Οχι πια.
Τώρα, όμως, έχουν εμφανιστεί η Κάρι Μπράντσο με τις τρεις κολλητές της. Ακόμη χειρότερα, οι «Νοικοκυρές σε απόγνωση» και, βεβαίως, οι Mad Men με τις Mad Women και τα απίστευτα καλοσχηματισμένα χείλη. Ναι, ο ναρκισσισμός είναι ξανά της μόδας. Ισως υπάρχει στην εποχή μας πάλι η ανάγκη επιβεβαίωσης, η ανάγκη μιας μάσκας, η ανάγκη να πει μια γυναίκα, πρώτα στον εαυτό της και μετά σε όλους τους άλλους, ότι νιώθει καλά.
Γιατί το μακιγιάζ, η ομορφιά, η φροντίδα του προσώπου έχει διαφορετικές -για την ακρίβεια, πολύ λιγότερες- απαιτήσεις από ό,τι η μόδα. Και μπορεί να μη θέλετε να φορέσετε βλεφαρίδες με διαμαντάκια (όπως η Σέριλ Κόουλ) παρά μόνο στις Απόκριες, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα χάνατε κάτι αν το δοκιμάζατε.
Τα πλεονεκτήματα; Τα είδη μακιγιάζ κοστίζουν λιγότερο από ένα ζευγάρι παπούτσια. Μας φτιάχνουν τη διάθεση με λίγες μόνο κινήσεις. Δεν χρειάζεται να είμαστε ανορεξικές για να τολμήσουμε ένα κόκκινο κραγιόν. Ετοιμαστείτε λοιπόν για πράσινα βερνίκια νυχιών στο χρώμα της μέντας. Πορτοκαλί κραγιόν σε απόχρωση κανέλας.
Ορισμένες γυναίκες παραδέχονται ότι δεν τα καταφέρνουν και τόσο καλά με τα πινέλα. Εχουν αρχίσει λοιπόν, αντί να πηγαίνουν μόνο στο κομμωτήριο, να ζητούν πού και πού και τη βοήθεια ενός επαγγελματία μακιγιέρ ώστε να τις αναλαμβάνει για μια ξεχωριστή έξοδο. Τα κομπλιμέντα που δέχονται είναι συχνά πιο ενθουσιώδη και από το λανσάρισμα ενός μοναδικού ρούχου.
Τα νεαρά κορίτσια υιοθετούν το στυλ «Δυναστεία», εμπνέονται από τις δεκαετίες του '50 και του '80.
Η επανάσταση της καλοκαιρινής σεζόν θέλει πούδρα, κόκκινα χείλη, έντονο βλέμμα. Ακόμα και γυναίκες γύρω στα 50, όπως η Σάρον Στόουν ή η Μαντόνα, πειραματίζονται για 10 με 15 λεπτά στον καθρέφτη και δηλώνουν έτοιμες και για τον πιο αδιάκριτο παπαράτσι. Είναι η στιγμή της αυτοσυγκέντρωσης. Εχουμε αυτή την πολυτέλεια. Είναι ωραίο να μπορείς να αλλάξεις λίγο. Με ή χωρίς βοήθεια.
http://atithasos.blogspot.com/2010/02/blog-post_17.html
Μοιραστείτε
0 σχόλια
Δημοσίευση σχολίου