Δεν ακούει, λέει εκτός από κακές λέξεις και ψέματα, αποφεύγει να αναλάβει ευθύνες και τα θέλει όλα δικά του. Μήπως ήρθε καιρός να βάλετε το μικρό κακομαθημένο στη θέση του;
Σε μια συγκέντρωση μαμάδων πριν από μερικούς μήνες, με τις γνωστές αμέτρητες διηγήσεις από τα κατορθώματα των τέκνων τους, έγινε σαφές πως όλοι στο σπίτι έχουμε και από ένα κακομαθημένο. Το φαινόμενο ούτε καινούργιο είναι, ούτε βέβαια μόνο ελληνικό. Στα σπίτια του δυτικού κόσμου, όπου είναι λυμένο το πρόβλημα της επιβίωσης, βρίσκουν χώρο και ανθίζουν συμπεριφορές που κάνουν δυσκολότερη τη ζωή της μητέρας, του πατέρα, των αδελφών, των παππούδων. Αργότερα όταν το μικρόκακομαθημένο έρχεται αντιμέτωπο με την πραγματικότητα εκτός οικογενειακού περιβάλλοντος, φτάνει η στιγμή τη νύφη να πληρώσουν και οι δάσκαλοι. Γι αυτό και η εθνική ένωση δάσκάλων της Μεγάλης Βρετανίας, σε έρευνα που πραγματοποίησε για την ανάρμοστη συμπεριφορά των παιδιών στο σχολείο αξίωσε από υπερανεκτικούς γονείς να βάλουν φρένο στις αξιώσεις των μικρών τυράννων. Και όχι, στόχος των δασκάλων δεν ήταν να διώξουν τις ευθύνες από πάνω τους. Το παιδί κακομαθαίνει μέσα στην οικογενειακή εστία, την οποία πολλές φορές αντιμετωπίζει ως το γήπεδο του, στο οποίο κανένας δεν τολμά να του δείξει κίτρινη κάρτα. Κι όμως, θα έπρεπε. Η πειθαρχία είναι κάτι που επιβάλλεται νωρίς, από γονείς που δεν πιστεύουν πως η αγάπη που τρέφουν για το παιδί τους εκφράζεται με το να γίνουν πλαστελίνες στα χέρια του. Και αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο μάθημα ζωής που μπορεί κάνεις να του δώσει.
Το σύνδρομο του Μικρού Πρίγκιπα
Φυσικά το παιδί που γκρινιάζει όλη την ώρα και έχει ανάρμοστη συμπεριφορά δεν έχει σχέση με τον ήρωα του Σαιντ Εξυπερύ. Το σύνδρομο του Μικρού Πρίγκιπα και η θηλυκή εκδοχή του έχει καθιερωθεί ως όρος και έχει σαφή χαρακτηριστικά. Ο πρίγκιπας και η πριγκίπισσα ποτέ δεν έχουν υποχρεώσεις να βγάλουν εις πέρας, για οτιδήποτε συμβαίνει ρίχνουν την ευθύνη σε άλλον και ζητούν τα πάντα την ίδια στιγμή. Από πίσω τους υπάρχει πάντα μια οικογένεια που όχι μόνο δεν κατάφερε να επιβάλλει πειθαρχία αλλά που έχει πλήρως αποδεχτεί τον ρόλο του εκτελεστή των επιθυμιών του υπέροχου παιδιού τους. Στην Αγγλία μάλιστα κυκλοφορούν αυτοκίνητα με την ένδειξη princesonboardκάνοντας σαφές σε όλους για το ποιος κάνει κουμάντο στο σπιτικό τους. Ωστόσο και τα ίδια τα παιδιά μέσα στην αυλή τους, με τόσους γύρω τους να τους διατάζουν, δεν αισθάνονται ευτυχισμένα. Όταν έρχεται η στιγμή να πάνε σχολείο η συμπεριφορά αυτή γίνεται φανερή όχι μόνο στους δασκάλους αλλά και στους συμμαθητές. Πίσω από τη γρίνια και τους κακούς τρόπους οι καημένοι οι πρίγκιπες αναζητούν την ασφάλεια καθώς αισθάνονται χαμένοι σε ένα κόσμο που δεν φτιάχτηκε για να τους κάνει όλα τα κέφια. Ακόμη όμως και σε ένα τέτοιο κρίσιμο στάδιο, όταν το παιδί αποκτήσει ζωή έξω από το οικογενειακό περιβάλλον δεν είναι αργά για να επιβληθούν οι κανόνες μιας καλύτερης συμπεριφοράς. Ο κλήρος για μια ακόμη φορά πέφτει στους γενναίους που λέγονται γονείς με τη σκέψη ότι έχουν στα αλήθεια εντοπίσει το πρόβλημα. Και επιπλέον καλό θα ήταν να έχουν και εκείνοι ξεκαθαρίσει μέσα τους λίγα πράγματα για τη φύση της έννοιας πειθαρχία. Θα ήταν πολύ βολικό τα παιδιά να κάνουν χωρίς αντιρρήσεις οτιδήποτε λένε οι κουρασμένοι γονείς του, αλλά στη πραγματικότητα δεν θα ήταν και τόσο χρήσιμο. Το παιχνίδι πρέπει να παιχθεί με άλλους όρους, πολύ πιο απαιτητικούς. Το θέμα είναι να γνωρίσει τα όρια μέσα στα οποία μπορεί να κινηθεί, να αυτοπειθαρχήσει και όχι να γίνει ένα άβουλο όν που εκτελεί διαταγές.Ακούγεται πολύ καλό για αν είναι αληθινό. Και δεν είναι. Η φημισμένη στις τάξεις των γονέων υπόθεση των «ορίων» χτίζεται από τη βρεφική ηλικία με κόπο και συνεχή προσπάθεια. Δεν είναι εύκολο, αλλά αξίζει κάθε λεπτό που θα δαπανήσει κανείς σε αυτό.
Δράση τώρα
-Αναγνωρίστε τις ανάγκες από τα καπρίτσια. Ανάγκες είναι η πείνα, ο πόνος ή ο φόβος. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πρέπει κανείς να αγνοεί το κλάμα ενός παιδιού, τη γκρίνια του ή αυτά που σκαρφίζεται για να τραβήξει την προσοχή. Αν όμως δεν συμβαίνει τίποτε από τα τρία, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να το αγνοήσετε. Το να το κατηγορήσετε για κακή συμπεριφορά και να ανοίξετε μαζί του μια λεκτική αντιπαράθεση σας δεν θα βοηθήσει στο χτίσιμο της επικοινωνίας που έχετε τόσο ανάγκη.
-Προωθήσετε για την αρχή μια δέσμη κανόνων. Αποφύγετε τα φιλόδοξα και περίπλοκα projectκαι μείνετε στα βασικά. Βασικό είναι να του επιβάλετε να ταξιδεύει στο αυτοκίνητο δεμένο στο καρεκλάκι ή αργότερα με τη ζώνη.Ή να πηγαίνει στο κρεβάτι την ίδια ώρα. Να μην δέρνει, να μην τραβάει μαλλιά, να μην δαγκώνει. Αφιερώστε του χρόνο για να εξημερώσετε τον αγριάνθρωπο που υπάρχει μέσα του κάθε φορά που θυμώνει. Η σωστή διαχείριση του θυμού ξεκινάει από σας. Οι φωνές και οι κατηγορίες δεν θα βοηθήσουν. Απλώς απαιτήσετε να κάνει αυτά που πρέπει και μείνετε ακλόνητος βράχος σε όσα του ζητήσατε.
-Δώστε του πρωτοβουλίες. Υπάρχουν ορισμένα πράγματα για τα οποία μπορεί να αποφασίζει εκείνο και όχι εσείς. Ας επιλέξει αυτό ποια βιβλία θα διαβάσει ή πιο παιχνίδι θέλει να πάρει μαζί του στις διακοπές. Σύντομα θα του γίνει σαφές σε ποια ζητήματα μπορεί να παίρνει εκείνο αποφάσεις.
- Μην ενδίδετε στις εκρήξεις οργής, στη πίεση, στην γκρίνια του. Είναι σοφά σχεδιασμένες ώστε να σας καταβάλλουν για να κάνει τελικά αυτό που εκείνο θέλει. Είναι σημαντικό το να μην του περάσει το καπρίτσιο.
- Δώστε του να καταλάβει τη σημασία του όχι. Μια μικρή λεξούλα είναι με τεράστια σημασία για την διαπαιδαγώγηση του. Όταν όμως την εκστομίσετε θα πρέπει και να την εννοείτε. Μέσω αυτής θα του υπενθυμίζετε τη δύναμη που έχετε ως γονέας και τα όρια και των δυο σας μέσα στην οικογένεια.
- Η πολύ δημοκρατία δεν λειτουργεί σε παιδιά που είναι κάτω από τεσσάρων χρονών. Το να μάθουν να λειτουργούν μέσα σε ένα σύνολο κανόνων θα τα κάνει να νοιώσουν και πιο ασφαλή και πιο ευτυχισμένα.
-Δεν είστε υποχρεωμένοι να δίνετε και πολλές εξηγήσεις για κάθε απόφαση που παίρνετε. Μερικά πράγματα πρέπει απλώς να γίνουν με τον τρόπο που εσείς υποδεικνύετε.
- Διδάξτε του τη σημασία του να περιμένει και την αξία του να αγωνιστεί για να κερδίσει κάτι που θέλει. Με αυτόν τον τρόπο θα το βοηθήσετε να ιεραρχήσει σωστά τις επιθυμίες του και να κατανοήσει πως στη ζωή τίποτε δεν μας χαρίζεται.
- Αποφύγετε τις απειλές που ξέρει εκ προτέρων πως δεν θα πραγματοποιήσετε. Το ίδιο ισχύει και με τις υποσχέσεις. Τα μεγάλα λόγια θα σας κάνουν ρεζίλι στα μάτια του και θα χάσετε κάθε αξιοπιστία με αποτέλεσμα το παιδί να μην αισθάνεται ασφαλές κοντά σας.
-Η τιμωρία όταν το παιδί δεν ανταποκρίνεται στο σύστημα κανόνων είναι η ενδεδειγμένη μέθοδος για να το επαναφέρετε. Τιμωρία βέβαια δεν σημαίνει πως θα το τρομοκρατήσετε ή πως θα το κλειδώσετε για ώρες στο δωμάτιο. Το καλύτερο είναι να στερηθεί ένα επεισόδιο από τα αγαπημένα του καρτούν, να ακυρώσετε μια επίσκεψη στο σπίτι του κολλητού του, ή να του απαγορεύσετε για μια φορά να πάει στην αγαπημένη του δραστηριότητα. Την επόμενη φορά είναι βέβαιο πως θα το σκεφτεί καλύτερα.
-Πολλοί είναι εκείνοι που θα σπεύσουν να σας πληροφορήσουν πως αν κρατάτε πολύ στην αγκαλιά σας το βρέφος σας… θα κακομάθει. Εντελώς αβάσιμο. Το βρέφος χρειάζεται πραγματικά την αγκαλιά της μητέρας του και μην αφήσετε τις προκαταλήψεις να μπουν ανάμεσά σας.
- Είναι πλήρως επιβεβαιωμένο ότι το ξύλο δεν έχει βγει από τον παράδεισο. Τη στιγμή που θα ρίξετε το χαστούκι έχει «πατσίσει» η αταξία και το παιδί δεν κερδίζει τίποτε μέσα από αυτό. Αντίθετα χάνει πολλά, όπως τον αυτοσεβασμό του και την αξιοπρέπεια του. Το μόνο που εσείς θα καταφέρετε είναι να το κάνετε να σας φοβάται. Και μια σχέση που στηρίζεται στο φόβο είναι ανισότιμη και προβληματική.
http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=61&artid=15542
Share on Facebook
Μοιραστείτε
0 σχόλια
Δημοσίευση σχολίου