Είναι γεγονός πως το ταξίδι προς τον εαυτό μας είναι πάντα το πιο μακρύ και το πιο βασανιστικό. Ο λόγος είναι πως έρχεται κανείς σε επαφή με τα συναισθήματά του,τις σκέψεις, τα πιστεύω, την ύπαρξη των οποίων αγνοούσε.
Δεν είναι τυχαίο που από τα τρία κλασσικά υπαρξιακά ερωτήματα –ποιος είσαι, από πού έρχεσαι, πού πας- η ταυτότητα είναι στην πρώτη θέση, αφού όποιος δεν ξέρει ποιος είναι, δύσκολα αποκτά συνείδηση αυτού που έχει αφήσει πίσω του ή του προορισμού που έχει μπροστά του.
Ψάχνει κανείς να απαντήσει στο ερώτημα «ποιος είμαι» εξηγώντας το επάγγελμα και το αξίωμά, δείχνοντας το αυτοκίνητο που οδηγεί ή ακόμα δηλώνοντας τις απόψεις του γύρω από πολιτικά θέματα.
Είναι όμως τα στοιχεία αυτά που μπορούν να δώσουν απαντήσεις στο ερώτημά του;
Η αλήθεια είναι πως είναι στοιχεία εφαπτόμενα στην αληθινή ουσία του ανθρώπου.
Έτσι, όπως καθορίζουν κάποιον, τα όνειρά του, η ταυτότητά του.
Είναι η ευαισθησία που τον ξεχωρίζει από τους συνανθρώπους του, η μοναδική προσφορά του στον κόσμο, η προσωπική του αποστολή.
Η εύρεση της αποστολής αυτής μπορεί να είναι δουλειά μιας ζωής και μια αποστολή από μόνη της, αλλά και μόνο το γεγονός της αναζήτησής της επιτρέπει στο καθένα να γνωρίζει που πάει.
jenny.gr
Μοιραστείτε
0 σχόλια
Δημοσίευση σχολίου