Έτσι είμαι και σε όποιον αρέσω

Είναι γνωστό πως πρέπει να αγαπάμε τον εαυτό μας έτσι όπως είναι.Πως γενικότερα πρέπει να αποδεχόμαστε αυτό που είμαστε και να μην προσπαθούμε να το αλλάξουμε.
«Έτσι είμαι και σε όποιον αρέσω» σωστά;Δεν χρειάζονται δα και κορυφαίες γνώσεις ψυχολογίας για να καταλάβει κανείς πως αν δεν είναι εντάξει με αυτό που είναι ποτέ δεν θα είναι ευτυχισμένος ακόμη κι αν γύρω του υπάρχουν οι ευκαιρίες και οι προδιαγραφές να γίνει.
Η θεωρία λοιπόν ακούγεται υπέροχη στα αυτιά μας και είμαστε κάθετες πως θα την ακολουθήσουμε ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα.
Το θέμα είναι
ΠΩΣ;
Κανείς δεν είπε ποτέ πώς μπορούμε να συμβιβαστούμε με το είναι μας και να έχουμε και εμείς την δυνατότητα της ευτυχίας.Έτσι λοιπόν όλα μετατρέπονται σε «εύπλαστες» ψυχολογικές αερολογίες. Έτσι είμαι και σε όποιον αρέσω
 Γενικά οι άνθρωποι και ειδικότερα οι γυναίκες που είναι από τη φύση τους αυτάρεσκα και «ανήσυχα» πλάσματα βρίσκουν πάντοτε μικρά ή μεγάλα ελαττώματα στο χαρακτήρα τους ή στην εμφάνιση τους τα οποία τους εμποδίζουν να ολοκληρώσουν την αυταρέσκεια τους.Ένα εύλογο λοιπόν ερώτημα θα ήταν «Είναι λάθος που εντοπίζουμε τα ελαττώματα μας;».
Η απάντηση θα ήταν εύκολη για κάθε συνομιλητή «Κακό είναι που δεν τα αποδεχόμαστε».Ωραία λοιπόν.Ας υποθέσουμε ότι είμαι ένα εγωιστικό,εγωκεντρικό,αγενέστατο,άπληστο άτομο.Πρέπει να αποδεχτώ τον εαυτό μου έτσι όπως είναι;Δηλαδή τι;
Ο θεός με δημιούργησε για να είμαι αυτό που όλοι ονομάζουν «κακός άνθρωπος» και να είμαι μόνη μου χωρίς φίλους ή ανθρώπους που νοιάζονται για εμένα; Έτσι είμαι και σε όποιον αρέσω
Αν τελικά συμφωνήσουμε με αυτή τη θεωρία τότε στην ουσία ένας κακόβουλος άνθρωπος δεν κάνει τίποτα λάθος.
Πολύ εύστοχα θα λέγαμε εφήρμοσε την συγκεκριμένη θεωρία και πράττει καλώς εφόσον απλά ακολουθεί αυτό που είναι και έχει το θάρρος να το αποδέχεται.Με αυτόν τον τρόπο όλα είναι καλά.Τι γίνεται όμως όταν ερχόμαστε σε επαφή με τέτοιους ανθρώπους και τελικά καταλήγουμε πληγωμένοι από την εκμετάλλευση και την αδιαφορία τους προς εμάς σε φιλικό ή και ερωτικό επίπεδο;
Φωνάζουμε,κλαίμε,χτυπιόμαστε για να πάρουμε μία απάντηση του τύπου... «έτσι είμαι και σε όποιον αρέσω» , «Δεν θα αλλάξω για κανέναν».
Σε αυτό το σημείο η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί κανείς μας να αντιμιλήσει γιατί πολύ απλά δεν έχει τι να πει.
Αυτό δείχνει πως σιωπηλά όλοι συμφωνούμε με το περιεχόμενο αυτής της φράσης.Την έχουμε ακούσει τόσες φορές...έχουμε προσπαθήσει να την εφαρμόσουμε άλλες τόσες που όταν έρχεται η στιγμή και μας γυρίζει μπούμερανγκ μένουμε άναυδοι και συνειδητοποιούμε προς έκπληξή μας πως βαθιά μέσα μας υπάρχει ένα ανθρωπάκι,ένα μέρος του εαυτού μας που πραγματικά επιβραβεύει αυτόν τον άνθρωπο που «τα έχει τόσο καλά με τον εαυτό του».
Αλήθεια όμως....χρησιμοποιήθηκε η φράση αυτή σωστά;Ή παρερμηνεύτηκε;Ποιος όμως θα ασχοληθεί ώστε να το διερευνήσει τόσο πολύ; Είμαστε άνθρωποι...και λόγω της ανθρώπινης φύσης μας κάνουμε πολύ συχνά λάθη.
Όταν προσπαθούμε να χτίσουμε την άμυνα μας ,ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε οτιδήποτε προς όφελος μας.
Το γνωστό σε όλους «έτσι είμαι και σε όποιον αρέσω» δημιουργήθηκε για να κάνει τους ανθρώπους να καταλάβουν πως δεν χρειάζεται να ζουν με τα πρέπει των άλλων και όχι για να το χρησιμοποιούμε ως επιχείρημα για κάθε παράπτωμα που κάνουμε ή για κάθε άνθρωπο που πληγώνουμε.Φυσικά υπάρχουν στοιχεία του χαρακτήρα που δεν αλλάζουν.
Ένα απλό παράδειγμα είναι η αίσθηση του χιούμορ...ή την έχεις ή όχι.Δεν υπάρχει κάποιος που να δύναται να σου διδάξει πως να αποδέχεσαι ένα αστείο ή πως να κάνεις ένα αστείο ή να λες ένα ανέκδοτο με επιτυχία.Αυτό είναι ένα στερεό στοιχείο.Δεν μπορείς να το αλλάξεις και καλύτερο θα ήταν να σταματήσεις να προσπαθείς.Ούτως ή άλλως πρέπει να υπάρχει κάποιος που θα λέει τα γνωστά «κρύα ανέκδοτα» αλλιώς θα «εκλείψει το είδος». Πολλά όμως στοιχεία είναι ρευστά.
Ο εγωισμός είναι ένα από αυτά.Κανείς δεν θα πάψει πραγματικά να είναι εγωιστής όσοι κι αν του πουν πως δεν είναι σωστό.
Όμως οι καταστάσεις της ζωής,τα βιώματα μπορούν να αποφέρουν αυτό το αποτέλεσμα.Το ίδιο συμβαίνει και με τον εγωκεντρισμό ή την απληστία.Μερικές φορές σου διδάσκει η ζωή αυτά που άλλοι δεν μπορούν.
Έτσι λοιπόν όσοι είστε κλειστόμυαλοι και πιστεύετε ότι πάντα έχετε δίκιο ...αφήστε το στη ζωή....είμαι σίγουρη ότι θα έχει ένα πλάνο για σας.
Όσοι όμως συμμερίζεστε αυτά και πιστεύετε πως όχι μόνο ο θεός αλλά και ο άνθρωπος μπορεί να βάλει το χέρι του παραδεχτείτε τα ελαττώματα σας και προσπαθήστε να διορθώσετε ό,τι μπορείτε.Δεν είμαστε τσιμέντο που από τη στιγμή που στεγνώσει θα μείνει έτσι για πάντα.Είμαστε άνθρωποι.Μπορούμε να εξελιχθούμε.
Μπορούμε να αλλάξουμε ή τουλάχιστον να προσπαθήσουμε.Όχι...δεν θα παλέψουμε να χωρέσουμε στα στενά καλούπια των άλλων αλλά δεν θα ήταν κακό να προσπαθούμε να χωρέσουμε στο δικό μας.
Γιατί εκεί κάτω ...κάπου βαθιά μέσα μας υπάρχει ένα ανθρωπάκι που ακόμη ξέρει τι θέλει να γίνει.
Μην το καταπιέζετε με περίεργες αμφιλεγόμενες ψυχολογικές φράσεις όπως αυτή.
Σε ένα τραγούδι κάπου άκουσα «Δεν θέλω να γίνω τίποτα άλλο εκτός από αυτό που προσπαθώ να γίνω τώρα τελευταία.»
*Και η αλήθεια είναι πως συμφωνώ.Πάντα θα προσπαθώ να εξελιχθώ...και κάποια μέρα θα γίνω αυτό που πραγματικά θέλω...θα γίνω «σωστός άνθρωπος» για τα δικά μου στάνταρ.Και τότε δεν θα μετανιώνω για τίποτα.Γιατί θα ξέρω πως πάντα προσπαθούσα για το καλύτερο. dynamikhgynaika.gr

---

Μοιραστείτε